Tuesday, June 02, 2009

Bulan Sebagai Perlambangan Dalam Puisi (I)


KEKASIH

(Usman Awang)

Akan kupintal buih-buih
menjadi tali
mengikatmu


akan kuanyam gelombang-gelombang
menjadi hamparan
ranjang tidurmu

akan kutenun awan-gemawan
menjadi selendang
menudungi rambutmu

akan kujahit bayu gunung
menjadi baju
pakaian malammu

akan kupetik bintang timur
menjadi kerongsang
menyinari dadamu

akan kujolok bulan gerhana
menjadi lampu
menyuluhi rindu

akan kurebahkan matari
menjadi laut malammu
menghirup sakar madumu

Kekasih, hitunglah mimpi
yang membunuh realiti
dengan syurga ilusi.


2 comments:

cat said...

bulan....
bisikkanlah jawapan padaku..

dari mata nya
ada bicara
yang hanya difahami
aku dan dia saja...

andai tulus rasa itu
setulus pandangan matanya
menyelinap tajam ke mata hatiku
maka kocakan di hatikan reda
debaran hatikan berombak tenang
dan bahagia kan menyelimuti tubuh.
adakah degup rasa ini
sama iramanya?
jawablah wahai bulan..

RK said...

hm..kena tunggu bulan bagi jawapan :))